درباره دکان سپهر

وقتی بنیاد سپهر تصمیم گرفت در حوزه گردشگری فعالیت داشته باشد پروژه ای را برای توسعه گردشگری پایداردر روستاهای کره و باراز اجرا کرد  و کمک کرد تورهای گردشگری به این روستاها بروند. در بازدید از خانه های روستایی پرده ها و رو بلالشتی های سفید رنگی را دیدیم که نقش های زیبایی روی آن کشیده شده بود که نشان از اصالت داشت و زنان روستایی این هنر را از مادرانشان نسل به نسل فراگرفته بودند، اما نه برای کسب درآمد بلکه برای زندگی شخصی خودشان هر دختر یا مادرش باید چند تیکه پارچه گلدوزی شده روی جهاز دختر می گذاشت.  همزمان در گشت و گذار از سایر مناطق شرق کشور و شرکت در نمایشگاه های مختلف دیدیم که زنان سایر مناطق در خراسان بزرگ مشابه این هنر را دارند و شاید تفاوت ها در نقش ها باشد. اینجا بود که پیشنهاد شد در کنار گردشگری، صنایع دستی اصیل منطقه را احیا کنیم. سراغ خانم شوکت مداح عضو فعال شورای اسلامی روستای  باراز رفتیم و بعد از طرح موضوع خواستیم کار را شروع کنیم. خانم مداح خود  و مادرش گلدوزی می کردند و چند نفر از بانوان فعال روستا را در این زمینه گرد هم آوردند ابتدا جلساتی را با همراهی خانم «مریم ساقی» با خانم ها داشتیم و دانش بومی این هنر را ثبت کردیم و افراد توانمند را شناسایی کردیم و از خانم مداح خواستیم چند نمونه محصول گلدوزی شده مثل کوسن، رومیزی و… تولید کنند. اولین سفارش اینگونه به دستمان رسید و بسیار با کیفیت بود. بنیاد محصولات تولیدی را خرید و تصمیم گرفتیم کار را جدی تر دنبال کنیم. تصمیمی که منجر به راه اندازی تعاونی ساروق شد. خانم مداح درباره پیشینه نام ساروق اینگونه برایمان نوشت:

« سال ها پیش، دختران روستا موظف بودند بر پارچه سفید، نقشی بدوزند تا جامه و پارچه جهیزیه شان را بر آن ببندند؛ آن پارچه مربعی شکل ساروق نام داشت. هر دختری می بایست چهل ساروق گلدوزی کند، هر کدام برای بستن البسه (ازجمله چادر، روسری، پیراهن و …) بکار می رفت . رسم بر این بوده که هر دختری باید چهل چادر، چهل روسری، چهل پیراهن و…. را بر همان ساروق ها می بست و هر کدام را بر روی یک سینی بزرگ می گذاشتند و افرادی این سینی های بزرگ را بر سر نهاده و به خانه داماد می بردند. مادر عروس دستمالی گلدوزی شده توسط عروس به این افراد هدیه می داد. در کنار این ساروق ها بعد از عقد دختر، داماد طرحی را بر پرده ای با تاریخ عقد می کشید و دختر آن را گلدوزی می کرد. علاوه بر اینها ؛ مادر عروس با پارچه سفید دست بافی که خود تهیه می کرد لباسی با طرح های متنوع برای عروس آماده می کرد که گلدوزی این لباس را نیز خود نوعروسان انجام می دادند .»

تعاونی ساروق با عضو گیری از 17 بانوی توانمند در روستاهای باراز، کره، کلاته سعید و فلک کارش را شروع کرد و اعضا در یک گردهمایی هیات مدیره ای برای خود تعیین کردند و اساسنامه تعاونی را در سپهر برایشان تدوین کردیم و تقسیم کار اولیه انجام شد . مدتی تعاونی سفارش هایی را دریافت کرد و بین اعضایش برای تولید تقسیم می کرد و این گونه فعالیتش ادامه داشت اما در این مسیر با چالش هایی مواجه بود اصلی ترین چالش این بود که اعضای تعاونی گلدوز و خیاط های خوبی بودند اما فروشندگان و بازاریابان و طراحان خوبی نبودند! تسهیلگران بنیاد سپهر تلاش کردند تا این نقص ها رفع شود اما موفق نبودیم لذا تصمیم دیگری گرفته شد.